mgr Bożena Małkiewicz

poniedziałek - 10:00 - 16:00

wtorek - 10:00 - 17:00 

środa - 10:00 - 16:00

czwartek - 10:00 - 15:00

Zajęcia rewalidacyjne:

poniedziałek - 13:30 - 15:30
wtorek - 13:30 - 15:30
środa - 13:30 - 15:30
 

mgr Dawid Salamon

poniedziałek - 7:50 - 10:50, 15:10 - 17:10

wtorek - 7:50 - 13:50

środa - 7:50 - 13:50

czwartek - 7:45 - 13:50

piątek - 12:10 - 15:10

DYREKTOR
mgr Natalia Kuś
 
 
WICEDYREKTOR D/S SZKOLNICTWA OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO
mgr Leszek Rakojc
 
WICEDYREKTOR D/S SZKOLNICTWA ZAWODOWEGO
mgr Adam Głombik
 

KIEROWNIK PRAKTYCZNEJ NAUKI ZAWODU
mgr inż. Piotr Majdzik

BIBLIOTEKA

Czukanow Romualda
Frank Magda
Tokarz Sabina

BIOLOGIA

Wróblewska Jagna
Holeczek Jolanta
Szopa Ewa

CHEMIA

Lipus Aleksandra
Czarnik Mirela

EDUKACJA DLA BEZPIECZEŃSTWA

Krzyżowska Agnieszka

FIZYKA

Szymura Małgorzata

GEOGRAFIA

Marmura Julita
Głombik Adam

HISTORIA

Rakojc Leszek
Wczasek Adam
Zimończyk Oliver
Mokrosz Janusz

JĘZYK ANGIELSKI

Denkowska Agnieszka
Głombik Agnieszka
Ostafińska Mariola
Żarnowska Anna
Bober-Bralich Beata
Woźnica Sylwia
Peikert Tomasz

JĘZYK FRANCUSKI

Pragłowska Elżbieta
Michalak Ewa

JĘZYK NIEMIECKI

Honysz- Dobrowolska Anna
Dragan Magdalena

JĘZYK HISZPAŃSKI

Alama Agnieszka

JĘZYK POLSKI

Grzegorzyca-Burda Gabriela
Potuszyńska Beata
Kuś Natalia
Michalska-Grzywna Małgorzata
Muras Marzena
Frank Magdalena
Czukanow Romualda

MATEMATYKA

Królak Jan
Słoma Anna
Domin-Herdzina Bożena
Zając Ewa

PEDAGOG SZKOLNY

Salamon Dawid
Małkiewicz Bożena

PRZEDMIOTY ZAWODOWE

Buchta Piotr
Czajkowski Edward
Czarnik Mirela
Domżoł Justyna
Dragan Magdalena
Gołębiowska Justyna
Grajner Dariusz
Gusta Beata
Hoffman Magdalena
Holeczek Jolanta
Hysa Marzena
Hysa Robert
Jeszka-Sasiela Iwona
Kozdoń-Majdzik Alina
Kozubek Jan
Lepczak Jacek
Lipus Aleksandra
Majdzik Piotr
Marmura Julita
Michalak Ewa
Motyka Alina
Müller Marek
Osiński Robert
Ożga Ryszard
Pawlikowski Arkadiusz
Podleśny Tomasz
Skrzypczak Piotr
Stalmach Marcin
Szpila Krystyna
Tosta Maria
Ulman Jacek
Usarek Bożena
Wąsiewska Agnieszka
Winkler Angelika
Wojciechowski Stanisław
Zdzieblik-Kudła Teresa

RELIGIA

Rząsa Arkadiusz
Gusta Beata
Hoffman Magdalena
Reske Henryk
Gorzawska Agnieszka

WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE

Rakojc Leszek
Wczasek Adam
Zimończyk Oliver
Mokrosz Janusz

WYCHOWANIE FIZYCZNE

Burnagiel Agata
Kopacz Joanna
Koczy Marcin
Gorzawski Mariusz
Szopniewski Mirosław
Dudyk Klaudia

INFORMATYKA

Kalinowski Krzysztof
Przewdzing Donata
Buchta Piotr
Hysa Robert
Lepczak Jacek
Stalmach Marcin
Domin-Herdzina Bożena
Osiński Robert
Gorzawski Marcin

MUZYKA

Rzymanek Joanna

PLASTYKA

Tokarz Sabina

ZAJĘCIA REWALIDACYJNE

Czarnik Mirela
Denkowska Agnieszka
Głombik Agnieszka
Ostafińska Mariola
Bober-Bralich Beata
Woźnica Sylwia
Pragłowska Elżbieta
Michalak Ewa
Grzegorzyca-Burda Gabriela
Muras Marzena
Małkiewicz Bożena
Hoffman Magdalena
Kopacz Joanna

KLUB MŁODEGO ODKRYWCY „KAMERLIK”

Śledź nasze działania na naszym fanpage’u na Facebooku

Czym jest Klub Młodego Odkrywcy (KMO)?

Klub Młodego Odkrywcy „Kamerlik” stanowią klubowicze oraz opiekun p. Małgorzata Szymura.  Obecnie w zajęciach Klubu uczestniczy 10 uczniów z LO i technikum, choć klubowiczem może zostać uczeń każdego typu szkoły.

 

Miejscem spotkań KMO „Kamelik” jest sala 16LO, oznaczana specjalną tablicą. Zajęcia odbywają się w piątki o godzinie 16:00 nie rzadziej niż raz w miesiącu. Częstotliwość i długość spotkań zależą od  klubowiczów, gdyż zgodnie z założeniem: Klub istnieje tam, gdzie są osoby chętne do eksperymentowania! 

Spotkania Klubu to czas przeznaczony na poznawanie świata przez wspólne eksperymentowanie w duchu metody KMO. Nasz „Kamerlik” dodatkowo bierze udział w wielu konkursach, festiwalach nauki czy festynach, organizuje warsztaty dla młodszych dzieci oraz angażuje się w różne akcje promujące szkołę,

Podczas spotkań KMO najważniejsze jest osobiste zaangażowanie: klubowicze sami poszukują interesujących ich tematów i zamiast zaglądać do podręcznika, zdobywają odpowiedzi poprzez eksperymentowanie. Kluczowa jest metoda badawcza, która rozwija wiele kompetencji i zdolności jednocześnie, pozwala na przekraczanie szkolnych granic między przedmiotami i pokazuje, że popełnianie błędów jest o tyle cenne, że uczy rozwiązywać problemy. Przedmiotem takich badań – zależnie od wieku dzieci – mogą być doświadczenia z magnesami, obserwacje Kosmosu czy analiza czystości wody w pobliskiej rzece.

Nie trzeba dużo pieniędzy, by robić ciekawe i poważne eksperymenty – to jedna z zasad KMO. Brak szkolnego laboratorium nie jest przeszkodą, by zainicjować działania klubu. Przedmioty otaczające nas, dostępne w kuchni, garażu, na spacerze, czy w ogrodzie, stanowią narzędzia do eksperymentowania.

Klub Młodego Odkrywcy „Kamerlik” należy do społeczności KMO, która liczy obecnie 681 klubów w całej Polsce. Centrum Nauki Kopernik – koordynator programu – wzmacnia rozwój KMO przy wsparciu Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności.

Eksperyment KMO – tak działamy

Podstawą działania Klubu jest eksperyment – zarówno jego treść, jak i sposób wykonywania. Klubowicze spotykają się, żeby wykonując doświadczenia, odkrywać otaczający ich świat.

Nie ma odkrywania bez odkrywcy, tego, który NIE WIE, więc stara się dowiedzieć, odkryć. Odkrywcami są naukowcy, ludzie funkcjonujący zawodowo na krawędzi dwóch sfer: tego, co wiadomo, i tego, co dopiero czeka na odkrycie. Badacz używa wiedzy, aby stawiać właściwe pytania i zdobywać nowe informacje. W takiej pracy kluczowe są ciekawość i upór, co zbliża postawę naukowców do postawy…  dzieci! Nikt przecież tak uparcie nie zadaje pytań i nie szuka rozwiązań, jak właśnie najmłodsi.

Co jest najważniejsze w metodzie naukowej? Co odróżnia ją od doświadczeń pełniących funkcję ilustrującą, często przeprowadzanych w czasie lekcji? W badaniach naukowych nieznany jest  końcowy rezultatu doświadczenia, a jego wynik może być inny niż wstępnie założony. To dlatego najważniejsze w tym procesie są umiejętność obserwacji i wyciągania wniosków. W ten sam sposób (poprzez obserwowanie, empiryczne doświadczanie, powtarzanie i wnioskowanie) małe dzieci poznają i uczą się świata.

W spotkaniach Klubu sposób przeprowadzania doświadczenia odpowiada na tę dziecięcą potrzebę poznawania. I to właśnie ta naturalna chęć odkrywania świata ma być napędem spotkań i prowadzonych eksperymentów. Po pewnym czasie uczniowie szukają odpowiedzi na własne pytania, mając rzeczywisty wpływ na tematy poruszane na spotkaniach. Proces dochodzenia do prawdy jest wciągający, aktywizujący, ciekawy. Towarzyszy mu wielka radość odkrywania, która otwiera umysł na zdobywanie wiedzy i umiejętności. Ten rodzaj nauki jest wyjątkowo efektywny.

W czasie lekcji w szkole celem przeprowadzanych doświadczeń jest zilustrowanie pewnego zjawiska (tematu, problemu). W Klubach Młodego Odkrywcy proponujemy doświadczenia odkrywające (które pozwalają poznać nowe, nieznane zagadnienia). Prócz tego eksperyment w metodzie KMO powinien spełniać szereg warunków, które przedstawiamy poniżej.

Cechy eksperymentu w metodzie KMO:

- tani,

- prosty (dopasowany do umiejętności i wieku klubowiczów),

- bezpieczny,

- możliwy do samodzielnego wykonania,

- intrygujący, pobudzający do zadawania pytań.

- ma otwartą formułę, czyli daje możliwość modyfikacji oraz przeprowadzania w wielu wariantach,

 - jego wynik wyzwala kolejne pytania, jest punktem wyjścia do następnych doświadczeń.

Główny cel to zmotywowanie do samodzielnego szukania odpowiedzi na zadawane pytania oraz doświadczalne poszukiwanie reguł rządzących światem. Tylko dokładna obserwacja, wyciąganie wniosków, stawianie kolejnych hipotez i ich weryfikacja mogą w rzeczywisty sposób uczyć samodzielności oraz twórczego i krytycznego myślenia. W świecie eksperymentów nie ma mowy o błędach, ale o kolejnych próbach, które zbliżają do odkrycia.

Uczestnictwo w zajęciach klubu daje jednak bardzo wiele - zarówno uczniowie, jak i opiekunom. Ważny jest sam proces robienia eksperymentu i poszukiwania odpowiedzi na pytania. Klubowicze uczą się samodzielnego wykonywania zadań (ćwiczą zręczność, umiejętności manualne, sztukę słuchania, koncentracji, obserwacji, wyciągania wniosków). Obserwując, dowiadują się o zasadach, które - nawet jeśli nie są nazwane naukowo - na długo zostają w ich pamięci. Uczenie jest tu bardzo naturalne, w zasadzie intuicyjne, a nabyta wiedza praktyczna z czasem będzie uzupełniana na dalszych etapach edukacji odpowiednimi pojęciami, równaniami reakcji czy wzorami.

Opanowanie umiejętności prowadzenia eksperymentów, zadawania pytań i wyciągania wniosków ma także szerszy wymiar. Dostarcza umiejętności uniwersalnych i ważnych w życiu społecznym. Kształtuje w klubowiczach między innymi cechy szczególnie dobrze widziane przez pracodawców: umiejętność pracy w grupie, rozwiązywania problemów, optymalnego zużywania materiałów i wykorzystania czasu, swobodę posługiwania się narzędziami, zdolność przyjmowania i wykorzystywania informacji oraz budowanie poczucia własnej wartości. Odkrywcy podchodzą do stojących przed nimi wyzwań z odwagą i determinacją. I dzieje się to nie tylko w szkole, ale także w życiu rodzinnym i -- później -- zawodowym. Nawykli do samodzielnego poszukiwania rozwiązań klubowicze są aktywni i twórczy, a potknięcia traktują nie jako klęskę, ale jako część drogi wiodącej do celu.